evahanno-west-usa.reismee.nl

Het klokje rond; Grand Canyon National Park

Missie van vandaag: de zonsopkomst en zonsondergang meemaken aan de rand van de Grand Canyon.

Zo geschiedde.

Om kwart voor drie ging de wekker, na het ontbijt namen we de eerste bus om 4uur richting Hopi Point aan de south rim van de Grand Canyon.
Omdat we gister gezien hebben hoeveel volk er op de been was gingen we maar op tijd.
We waren tot vlak voor zonsopgang net na 5uur 's ochtends alleen aan de Canyon.
Het is er pik en pikdonker, je ziet bijna de melkwegstelsels in de lucht, doodse stilte.
Heel apart om mee te maken.

De zon kwam dan gelukkig op en we hebben de south rim trail gelopen, een kilometer of 12.
We waren zelfs te vroeg bij Hermits Rest, het eindpunt van de trail.
Ze gaan om acht uur open en we moesten gewoon nog wachten ook.
Voordeel van zo vroeg gaan, er is bijna niemand.

De Grand Canyon is een relatief jong gebied, slechts 5 miljoen jaar oud.
Het omringende gesteente gaat tot 5000 miljoen jaar terug,
De gehele Canyon is uitgesleten door de Colorado rivier, dit zullen de meesten wel weten.
Alhoewel het er van boven uitziet als een stroompje is het gerust 90meter breed beneden.

Het aparte van die kolossale gebied is dat het landschap vrij vlak is, met bossen en struiken.
Ineens is er een klif en kijk je een kilometer naar beneden.
Zoals je in Zion naar boven kijkt, kijk je hier naar beneden.

Vanwege dat we zo vroeg op pad waren kwamen we allerlei wildlife tegen, konijn, chipmunck, hert, condor, hagedis.
Het hert liep op 5meter afstand van ons, echt fantastisch.
Tijdens de trail mag je niet overal door en moet je een stukje omlopen, dit komt door sanering na uraniumwinning, dus er is radioactiviteit.
Men is al 13jaar bezig het op te ruimen, alleen valt het een beetje tegen in deze ruige omgeving.

Na de lunch op onze kamer zijn we via het visitor centre naar de oostkant van de canyon gegaan om foto's te maken.
Op een gegeven moment hadden we het wel gezien en gingen we voor een welverdiende pizza maat wagenwiel.
Deze hebben we met z'n 2n gedeeld, dat was makkelijk genoeg, en gingen we weer richting Hopi point voor de zonsondergang.

We kwamen in gesprek met een koppel uit Pittsburgh, Pennsylvania.
Hele vriendelijke mensen, over vanalles gepraat.
Dit hielp de tijd een beetje vooruit te gaan en de zonsondergang is vereeuwigd.

Speciale plaats om te zijn, de Grand Canyon.

Morgen laten we de nationale parken even voor wat ze zijn, en storten we ons op de zonde van Nevada, Sin City Las Vegas.

Aangezien dit een eind rijden is en we al de hele dag in touw zijn, gaat zometeen het lichtje uit.

Morgen rijden we na bijna een week Arizona uit en bevinden we ons de komende 3dagen in de staat Nevada.

Weltrusten iedereen!

Reacties

Reacties

Luigi

Schoon verhaal! Succes richting Las Vegas. Andere koek different story!

ma

ben wel heel benieuwd naar de foto's van zons- op en zonsondergang, vast heel mooi.
Ook de verhalen zijn erg leuk om te lezen, chapeau!

pa

Eindelijk dan toch de canyon der canyons: no shutdown, no snow, no trump!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!