Strak om 7uur ging onze wekker en begon een nieuwe dag in de woestijn van Arizona.
Zolang je in de veilige koelte van je hotel zit merk je er niet zo veel van, sta je een kwartiertje in de zon vertoon je al uitdrogingsverschijnselen!
We gaan elke dag op pad met genoeg water/limonade/sportdrank, anders verlies je het kansloos van de woestijn.

Het lijkt ook alsof 33graden hier warmer aanvoelt dan in Nederland, je voelt je lichaamsvocht gewoon verdampen.

In de ontbijtruimte kan je zelf wafeltjes bakken en die waren nog goed te doen ook, samen met een papje en wat klutsei konden we de dag weer aan.
In Springdale bij Zion National Park hadden we al een piepschuimen koelbox gescoord voor een paar dollar, ijs kan je overal uit een automaat halen en ons koelsysteem voor onderweg is compleet.

Tegen 8uur haalden we de Jeep uit zijn welverdiende slaap en tevreden brulde de viercylinder de bergen weer op.
We reden eerst naar Antelope Marina om te kijken voor een speedboat te huren voor morgen, maar de vriendelijke jongedame vertelde ons dat als je voor een paar uur wil huren je dat op de dag zelf moet doen en als we er morgen tegen 9u zijn we makkelijk nog keuze zat hebben.
Antelope Marina is een jachthaven net ten oosten van Page en ligt aan de oevers van Lake Powell, dit is National Park en dankzij onze annual pass konden we zo doorrijden.
De 80dollar van deze pas hebben we er al dik uit!

Op naar Monument Valley, met de wereldberoemde rotsformaties in een desolaat woestijngebied.
De Jeep deed er ongeveer een uurtje of 2 over om de parking daar te bereiken, het landschap onderweg is niet bijzonder indrukwekkend, vooral steen en rots en af en lage bebossing en begroeiing.
Omdat dit gebied door de Navajo Indianen wordt beheerd en bewoond kan je er met je NP annual pass niet terecht en moet je inkom betalen.
Tussen deze rotsformaties zijn tientallen films opgenomen, vooral spaghetti westerns maar ook bijvoorbeeld deel drie van de Back to The Future series.
In deze film zie je Marty McFly en zijn fameuze DeLorean tijdmachine achter een stel paarden gespannen tussen de rotsen vlammen.
De bekende rotsen zijn ontstaan door verschillende lagen rots die een voor een wegslijten onder invloed van vooral de wind, zie je een rots die nog ''vol'' en rond is, meer een berg, dan is dit de beginfase.
Zie je nog slechts een ''vinger'' rots staan dan is dit de laatste fase.
Het duurt natuurlijk miljoenen jaren voordat je van de ene naar de andere fase bent gegaan als rots.
Vanaf het visitor centre heb je een heel mooi vergezicht over de verschillende butts en mesa's.
Over de parking liep een road runner, jawel dit is zeker de meep-meep vogel uit de Looney Toons serie met de domme el Coyote.
Ze lopen zo snel dat we te laat waren voor een foto of video.
Je kan met de auto de Valley Drive doen, dit is een luxe woord voor een uit de kluiten gewassen hobbelbaan.
Gelukkig heeft de Jeep 4x4 en komen we met gemak door het mulle zand.
Het wordt afgeraden met een gewone auto of camper er doorheen te rijden, iedereen doet het gewoon.
Je krijgt er mooie fotomomentjes voor terug, maar na een uur hobbelen heb je het best wel gehad.

Tegen een uurtje of drie in de middag kozen we het hazenpad richting Page.
Net terug op de highway zagen we links van ons een overduidelijke 'dust devil', een soort tornadootje zonder onweersbui.
Hij zat op ongeveer 100meter van de weg vandaan en was heel mooi te zien vanwege al het zand en stof dat werd opgezogen.
Apart fenomeen, er was geen wolkje aan de lucht, de opwarmende lucht veroorzaakt wervelingen.

Eva deed haar schoonheidsslaapje op de terugweg, de Jeep is comfortabel genoeg om te kunnen pitten in de stoel.

Eenmaal terug in Page reden we meteen door naar de Horse Shoe Bend, een meander in de Colorado rivier die er uitziet als een hoefijzer.
Dit hoefijzer ligt op 5minuten van ons hotel en druk dat het er was, bussen vol worden gelost.
En waar alle aziaten vandaan komen, Joost mag het weten maar ze zijn er altijd bij.
Het hoefijzer is onstaan door tectonische werkingen waardoor het een nieuwe route moest zoeken en het bochtje was een feit.

We hadden ondekt dat er nog een uitzichtspunt is op de Glen Canyon Dam een eindje verder stroomwaarts, gelijk maar naar toegereden en foto's gemaakt.
We waren toch bezig!

De Denny's Diner zit daar ook en we hebben er heerlijk gegeten voor weinig.

Daarna deden we nog effe wat boodschapjes en moest de Jeep na 450kilometer gereden te hebben weer wat benzine drinken.

Morgen staat een relaxdagje op de planning, in de ochtend boot huren en in de middag strand.

Wat hebben we het slecht!

Uiteraard zijn onze gedachten ook bij het drama in London, dat is hier Breaking News.

Welterusten!